25 februari, negende verschijning. Drieduizend mensen zijn aanwezig. Bernadette vertelt : « Zij zegt me te gaan drinken aan de bron en er me te wassen. Ik vond alleen wat modderachtig water. Bij mijn vierde poging slaagde ik erin te drinken. Zij deed me ook eten van een kruid dat zich vlak bij de bron bevond. Daarna verdween het visioen en ben ik weggegaan. » Aan de menigte die haar vroeg: “Weet je dat men je voor gek beschouwt nu je zulke dingen doet?”, antwoordde Bernadette: “Het is voor de zondaars”.
Het is het water van diezelfde bron die buitengewone genezingen heeft verricht en die nog steeds stroomt achteraan in de Grot.
Miljoenen mensen komen naar Lourdes om te drinken van de bron en er zich te wassen. De bedevaarders kunnen dezelfde gebaren verrichten die Bernadette verricht heeft: gaan drinken aan de bron en er zich wassen! Dit gebaar kan individueel verricht worden, maar ook met vrienden of familie samen. Het kan verricht worden aan de waterkraantjes die zich bevinden voorbij de Grot in de ‘tuin van de waterkraantjes’ (18 waterkraantjes die de achttien verschijningen symboliseren), of ook in de Baden, waar u begeleid wordt door een hospitalier of hospitalière die u bij deze geloofsstap begeleidt.
De bedevaarders die naar Lourdes komen verrichten drie gebaren die hun bedevaart markeren: het aanraken van de Rots, gaan drinken aan de bron en er zich wassen, en een kaars aansteken die het gebed van de bedevaarders voortzet en herinnert aan de verrezen Christus die midden onder ons is.
Het water van Lourdes geneest Bernadette
Een « zichtbare bescherming vanuit de Hemel »
Pastoor Peyramale was getuigen van een « zichtbare bescherming vanuit de Hemel » die aan Bernadette te beurt viel.
Hij heeft het verteld in een lange brief aan kanunnik Fourcade. Bernadette was al sedert vele dagen getroffen door “een longontsteking die des te erger was omdat het om een terugval ging”. Op zondag 27 april ging het met het jonge meisje dat in het Hospice logeerde, “heel slecht hetgeen de Zusters vervulde met grote zorgen en ook spijt: ze verweten zichzelf dat ze haar naar de Grot hadden laten gaan waar ze waarschijnlijk de ziekte had opgedaan.”.
‘s Maandags verergerde haar situatie nog. Verschillende dokters werden bij haar ziekbed gebracht. De ernst van de situatie zette priester Pomian ertoe aan om haar het sacrament van de zieken toe te dienen. Pastoor Peyramale preciseert: “Zij hoestte veelvuldig, haar ademhaling verliep heel moeilijk; voor de communie gaf men haar maar een heel klein stukje hostie” en “om haar in de mogelijkheid te stellen om te communiceren had men haar enkele druppels water van de Grot laten drinken”. Dat had onmiddellijk effect. “Onmiddellijk nadat ze het heilig viaticum had ontvangen, voelde Bernadette zich genezen. Ze ervaarde een grote verlichting (dat waren haar eigen woorden) als men een berg had weggehaald van haar borst. Alle alarmerende symptomen verdwenen; en gisteren morgen was zij het zelf die de huisdokter, M. Balencie, ontving in het salon. De arts stond paf”.
Pastoor Peyramale die zelf die plotse en onverwachte genezing had kunnen vaststellen, wilde onmiddellijk kanunnik Fourcade, secretaris van de bisschop, informeren opdat hij het zou zeggen aan Mgr. Laurence.
Boek ‘ Marie-Dominique Peyramale. De pastoor van Lourdes ‘ Yves Chiron, te koop in de Boekhandel van het Heiligdom van Lourdes
Ter overweging
